شعر خفاش خون آشام

خفاش خون آشام

در هوای تیره ای

که کم کمک

جمع می کرد رخت خود را

از وطن

ناگهان خفاشی

ازآن سوی شب

حمله ای چنگیز وار

آغاز کرد

چنگ زد، خون مکیده

و

مست شد

مست از نوشیدن یک جام خون

خون کودک

خون زن

خون جوان

خون مردان دلیر این دیار

شیر مردان دلیر سرزمین 

 

ننگ دانستند وجودش در زمین

با ندای رمز مولایم علی(ع)

با کمان آرش و

امر ولی

خوار کردند دشمن بیچاره را

آن خفاشان شب دیوانه را

تا که عبرت باشد ازبهر همه

گوشه ی چشمی به خاک ما نشه

(  کورش محمدی