یک نصیحت بشنو از من کاندر ان نبود غرض

به نام خدا

(هوالحبیب)

هستم اگر می روم گر نروم نیستم

من زنده ام،من جوانم،من انسانم  می روم،می جنگم و زندگی می کنم،من موجم،تیزرو و جنگنده،شاداب و

سرحال،چون رود خروشان،چون کوه مقاوم ،به میدان زندگی پا می گذارم و مشکلات و نا امیدی ها را

 به جان می خرم ،به آسمان نیلگون و آبیم نگاه می کنم و ریزش باران محبتش را می ستایم و خود را

همراه با تیک تیک ساعت و همزمان با صدای قطرات باران هماهنگ می کنم و صدای زنگ امید را به

صدا و زنگاره ی نا امیدی را پاکیزه خواهم کرد،آری من جوانم به زمین نگاه می کنم .درد ،رنج،نا

امیدی و مشکلاتی را که زنجیروار مرا در خود گرفته اند و چون ریزش باران شلاق گونه بر من تازیانه

می زنند با چتر ایمانم به مقابله  باآنها بر می خیزم و این هیولای زمان را که  باران وارتیرهایش را به

سوی من روانه کرده می روم با پیدا کردن افتخار و آقایی خود ابتکار و خلاقیت را پیدا کرده و آن را به

ستوه در خواهم آورد و زندگی زیبای خود را ادامه خواهم داد.

و اما برادرم :در این وادی ضلالت و گمراهی ایمان و اراده خود را بدست آر و با نور آن چراغ هدایت

را بیفروز و افق تیره و تار زندگی خود و بشریت را روشنایی بخش و با ایمان خود ندای پیروزی را

فریاد بزن و پیام آور شادی برای زندگی خود و دیگران باش.

 

برادرم:به فرمان عشق،عشق را در زیر باران پیدا کن و با چتر اراده نبض بی حال زمان را به طپش

 و چرخ زندگی را امیدوارانه به حرکت در بیاور.

برادرم،زیر رگبار تازیانه این  هیولا باید مردانه شلاق خورد و مقاومت کرد.نکند خدای ناکرده بر زمین بیفتی و

 شکست را پذیرا شوی باید چون کوه ایستاد و چون سرو با آزادگی زندگی کرد

خواهر وبرادرم:نکند خدای ناکرده کاری  که شخصیت شما رالگد کوب   باعث خنده روزگار  می شود انجام دهی باتلاش وکوشش وبا ایمان واراده بر مشکلات خنده بزن وکاخشان را فرو ریز آنهارابشکن وپیروز وسربلند شو.

خواهر وبرادرم:بدان که هر عادت وعلاقه ای که جان مارا دربند خود می گیردومانع عروج وشکوفا یی روح وجسم ماشود زشت ومذموم است واین پرده وحجاب همان حجاب اکبر است که مولانا چه زیبا این حجاب را پاره کرد وما را به از بین بردن این حجاب دعوت کرد پس بیا مردانه دعوت او را لبیک بگوییم تا هیچ وقت دربرابر هوا وهوس شیطانی سست ایمان نشویم.

خواهر وبرادرم:چون مولانا با عقل معاش بجنگ وعقل معاد را قوت بال وپر ده تا از تنگنای  تعلقات ومناسبات زمینی به اوج فلک که محل وماوای اصلی ماست پر بکشی وبتوانی عشقب را حتی اگر در زیر باران سنگ وآهن باشد پیدا کنی .

 خواهر وبرادرم:بدان که دوست زیبا کلمه ای است  در انتخاب آن دقت کن وبا هر ناشناس ونامحرمی همسفر وهم سفره نشو.

خواهر وبرادرم    می دانم که در بعضی مواقع باران بی پناهیٍ بی وفایی ٍ  بی توجهی وغیره برتو فرود می آید وشاید با خود فکر کنی دراین دنیای هیشکی به هیشکی که حتی از دزدیدن عصای کوردریغ نمی کنند کسی به فکر تونیست نه تکریمت می کنند ونه حمایت اما بدان که صدای خش خش پای حضورت برای  خیلی ها دل آهنگ است وعزیز.

برادرم می دانم که مشکلات جامعه امروز تو را تا حدودی نا امید کرده،اما بدان که ارزش هر کس به

اندازه اراده و اعتماد اوست و این را هم بدان که این بهانه ها دلیلی بر کار نکردن و تلاش نکردن تو

نیست.با اراده تلاش کن و جهت آبادی و آزادی کشور از هیچ کوششی دریغ مدار و سرانجام متوجه این

نکته باش که سنگ گرانبها در هر عصر و زمانی ارزش خود را از دست نخواهد داد.

برادرم:شاید با خود فکر کنی که با قطار درد ها رنج ها و سختی ها چکار کنی آیا منظومه مثنوی آنها را

 بسرایی یا آنها را دفن کنی و قصیده مرثیه آنها را بنویسی و بخوانی.پیام من به تو اینست آنها را دفن و

 در زیر چتر ایمان و اراده با قطار درد ها و رنج ها وداع کن.

برادرم:عشق و ایمان از عشق و نان بهتر است اولی انسان را به سر منزل و مقصود می رساند ولی

 عشق نان انسان را به بیراهه های خاکی هدایت می کند پس عشق و ایمان ونان را با هم بخواه تا هر

روز متولد شوی و زیباتر زندگی کنی.

برادرم:دلیرانه همسفر عشق باش و با چتر ایمان و اراده ات عشق را به لیلی و مجنون های تاریخ

،خسرو شیرین های عصر ،بیژن و منیژه های زمان و سرانجام به وامق و عذارهای قرن بیاموز.

و پیام آخر:

برادرم: اگر خود را شناختی خدای خودت را می شناسی و می توانی در زیر پرتوی انوار الهی خلاقیت

و افتخار و آقایی و اراده خود را پیدا کنی،آن موقع  است که زیر هیچ بارانی خیس  نخواهی شد اگر با

چتر اراده و ایمان باشی و حرکت کنی.

کورش محمدی- لنده